28 Feb 2017
(ડો.પાર્થ ગોલ- સ્પંદન ટ્રસ્ટના પ્રેસિડન્ટ,જામનગરની એમ.પી.શાહ મેડીકલ કૉલેજમાંથી એમ.બી.બી.એસ. તથા જે.એન.મેડીકલ કોલેજમાંથી ગાયનેક વિષયમાં પોસ્ટગ્રેજ્યુએશન પુર્ણ કરી હાલમાં તેઓ ગાયનેકોલોજીસ્ટ તરીકે શિરોહી, રાજસ્થાનમાં પ્રાઇવેટ પ્રેક્ટિશ કરી રહ્યા છે. ભારતમાં નવેમ્બર ૨૦૧૬માં રૂ.૫૦૦ તથા રૂ.૧૦૦૦ ની નોટ બંધ થઇ તે સમયે તેમના દ્વારા લખવામાં આવેલી આ ફેસબુક પોસ્ટ-વાર્તા એક કટાક્ષ કથા છે, જે 'જનયુગ દૈનિક - સુરેન્દ્રનગર' અખબારમાં પ્રકાશિત થઇ હતી.)
માસ્તર આરામથી ટી.વી. જોતા હતા. ન.મો.ની ૫૦૦ – ૧૦૦૦ ની ચલણી નોટો બંધ કરવાની જાહેરાતથી જ માસ્તર ખુશ થઇ ગયા હતા. વાહ, હવે ‘બ્લેકમની’ બંધ થઇ જાશે મારો ભારત દેશ ફરીથી સોનાની નગરી બનવાનો છે. વાહ મોદીજી વાહ...૫૬" ની છાતી... એવા વિચારોમાં માસ્તર મગ્ન હતા એટલામાં જ માસ્તરના ઘરની ડોરબેલ વાગી. અત્યારે દશ વાગે કોણ આવ્યું હશે. માસ્તર પણ મુંઝાણા. દરવાજે રમેશભાઇને જોઇને એમને પણ ધ્રાસ્કો પડ્યો.
“આવો આવો... રમેશભાઇ, કેમ આમ અચાનક ?”
"અરે માસ્તર મારા દિકરાના એડમિશન વખતે તમે પેલા ‘પાંચ લાખ’ ઉછીના આપ્યા હતા એનો મેળ થઇ ગયો છે તો એ લઇને સીધો તમારા ઘરે આવ્યો. એમ કહીને રમેશભાઇએ ૧૦૦૦ની નોટોના પાંચ બંડલ સીધા ટિપોઇ પર મુક્યા ને બોલ્યા, “માસ્તર ગણી લો...પુરા પાંચ લાખ છે.”
માસ્તર આમ અચાનક થયેલા હુમલાથી હેબતાઇ ગયા, માંડ-માંડ દબાતા અવાજે બોલ્યા, “રમેશભાઇ પણ ૧૦૦૦ની નોટ તો કાલથી બંધ થઇ જાશે, આ નોટોનું હું શું કરીશ ?”
"હેં શું વાત કરો છો, ૧૦૦૦ ની નોટો કેમ બંધ ?"
"લે તમે ટી.વી. નથી જોયું ?" માસ્તર બોલ્યા
રમેશભાઇ બોલ્યા, "ના મને તો આવી કંઇ જ ખબર નથી."
"આજે જ, હમણા થોડી વાર પહેલા જ મોદીજીએ જાહેરાત કરી કે કાલથી ૫૦૦ તથા ૧૦૦૦ની નોટો બંધ થઇ જાશે".
રમેશભાઇ આ સાંભળીને અવાચક થઇ ગયા. ઓહ, દેશની પથારી ફરી જવાની...માસ્તર મારા પાંચ લાખના ચેક આપો ઝડપથી, હજુ મારે સમીરભાઇના બે લાખ અને રાજુભાઇના એક લાખ દેવા માટેય જવાનું છે.
માસ્તરે પરાણે-પરાણે રમેશભાઇને ચેક પરત આપ્યા ને વળાવ્યા.
હવે માસ્તરને પરસેવો વળી ગયો. શું કરવું આ ૧૦૦૦ ની નોટોનું ? માસ્તરે મનોમન એક પ્લાન બનાવ્યો,
પ્લાન મુજબ જ પહેલો ફોન બાપુને કર્યો, “હલ્લો બાપુ, તમારે ડાયરામાં ઉડાડવા માટે ૧૦૦૦ ની નોટો જોઇએ છે ? મારી પાસે પાંચ લાખની નોટો પડી છે.”
સામા છેડે બાપુનો અવાજ પણ રુંધાયેલો હતો, “માસ્તર અત્યારે આવી મજાક કરવા માટે તમને હું જ મળ્યો ?”
‘અરે ના બાપુ તમારી મજાક થોડી કરાય મારાથી ? સાચે છે મારી પાસે એટલે જ ફોન કર્યો, તમે ઘણી વાર મારી પાસે ૫૦૦ – ૧૦૦૦ ની નવી નોટો મંગાવતા હોય છો એટલે જ પહેલો ફોન તમને કર્યો.”
“માસ્તર મગજમારી ના કરો મારી પાસે ૬૦ લાખ પડ્યા છે, મને એનું ટેન્શન છે ને તમે પાછા મને અડધી રાતે હેરાન કરો છો’’.
“ઓહ બાપું ૬૦ લાખ, ઘણા કહેવાય ! શું કરશો આટલા બધાનું ?”
બાપુએ કોલ કટ કરી નાખ્યો.
માસ્તર ખડખડાટ હસવા લાગ્યા, અરે ઓ, રમા સાંભળે છે ? બાપુ પાસે ૬૦ લાખ પડ્યા છે અને આપણને પાંચ લાખમાં પરસેવો વળી ગયો.
માસ્તરે થોડી વાર વિચારીને એમની બેનને કોલ કર્યો, “હલ્લો કેમ છે બેન ? મજામાં ને ? ભાણીના લગ્નની તૈયારીઓ કેવી ચાલે છે ? સાંભળ જો કાલે હું આંગડીયામાં “મામેરા” ના “બે લાખ” મોકલાવું છું, તમારે અત્યારે ખરીદીમાં કામમાં આવશે. ઓ.કે. નવીનકુમારને યાદી આપજે, મુકુ છું. જય શ્રી કૃષ્ણ.
હજુ માસ્તર બે લાખ ઓછા કર્યાની ખુશી માણતા હતા ત્યાં જ બેનનો વળતો કોલ આવ્યો,
“હલ્લો ભાઇ તમે કાલે બે લાખ ના મોકલવાતા, જાન્યુઆરીમાં લગ્નમાં આવો ત્યારે જ લઇને આવજો, આમ પણ અમારે અત્યારે જરૂર નથી અને ‘બે લાખનું મોટુ મામેરું’ તમે બધાની સામે આપો એજ સારું લાગે.”
“અરે ના... ના... એમાં શું બધાને દેખાડવાનું ! જાન્યુઆરીમાં ય મારે દેવાના ને કાલે ય મારે જ દેવાના તો શું કામ મોડું કરવું. હું કાલે જ મોકલાવું છું.”
સામા છેડેથી અચકાતા અચકાતા બેન બોલી, “૫૦૦-૧૦૦૦ની નોટો તો નથી મોકલવાના ને એમ તમારા બનેવી પુછતા હતા !”
માસ્તર ધુંઆ-પુંઆ થઇ ગયા. “હું ‘બે લાખ’ મામેરામાં મોકલાવું છું એ તને ના દેખાણું. બે લાખ તને નાની રકમ લાગે છે. મારા ચાર મહિનાનો પગાર થાય બે લાખ ! આવી મોટી ૫૦૦-૧૦૦૦ની નોટો વાળી ! તું મને આપવાની છું મામેરાનું બિલ ? નવીનકુમાર મોકલાવશે મને બિલ ? અરે કેવી બેન છો તું ? તારે તો સામેથી ફોન કરીને કહેવું જોઇએ કે ભાઇ તમે ૫૦૦ કે ૧૦૦૦ ની જ નોટો મોકલાવજો અત્યારે તમારે મંડપવાળા ને, કેટરર્સ ને, ફુલવાળાને, બેંન્ડવાજા વાળાને કે સોની ને - એ બધાયને એડવાન્સ દેવામાં ૫૦૦ – ૧૦૦૦ ની નોટો નીકળી જાય કે નહી ? એ બધાય તમને સર્વિસ ટેક્ષ વાળુ બિલ આપવાના છે ? નવીનકુમારને પુછ જે તો કે ભાણી માટે ૨૫ તોલા સોનું લીધું એ પાકા બિલ વાળું લીધું છે ? આવી મોટી ૫૦૦-૧૦૦૦ની નોટો વાળી ! કાલે મોકલાવું છું જોતા હોય તો રાખજે નહિતર નાખી દે જે ગટરમાં...
શાંત થાઓ મોટા ભાઇ ! શાંત... સારું કાલે મોકલી દેજો ૫૦૦-૧૦૦૦ની નકામી નોટો, અમે કઇંક મેળ કરી લઇશું તમે ચિંતા ન કરો. આવજો. જય શ્રી કૃષ્ણ
ને માસ્તરે ય કોલ કટ કરી નખ્યો.
શું થયું ? કેમ આટલા બરાડા પાડો છો ? રમાબેન માસ્તર પાસે આવીને બોલ્યા,
બોલો એને મામેરામાં ‘બે લાખ’ આપ્યા એ ન દેખાણા, બે લાખનું મામેરું કરું છું એના માટે આભાર માનવા કોલ આવ્યો એમ મે માન્યું, ને એ કહે છે કે ૫૦૦-૧૦૦૦ ની નોટો ના મોકલાવતા ! એટલામાં જ ડોરબેલ પાછો વાગ્યો, રમાબેન બોલ્યા કોણ હશે અત્યારે આ સમયે...?
અરે પેલા કડિયાકામ વાળા ડાહ્યાભાઇ હશે, મેં જ કોલ કરીને એમને બોલાવ્યા છે, તું દરવાજો ખોલ...
"આવો ડાહ્યાભાઇ, આપણે વાત નહોતી કરી, દિવાળી પછી ઉપર આપણે બે રૂમ કરવા છે, તો ક્યારે કામ ચાલું કરો છો ?"
અરે સાહેબ તમે એના માટે મને અત્યારે આમ ઉતાવળમાં બોલાવ્યો ? તમેય ખરા છો ! ને તમે તો ઉનાળાના વેકેશનની વાત કરી હતી ! દિવાળીની તો વાત જ નહોતી થઇ !
ના... ના... અમારે ઉતાવળ છે, અત્યારે નીચે ખાલી બે જ બેડરૂમમાં બહુ અગવડતા પડે છે, મારા બા ને નીચે એક અલગ રૂમ આપવો છે, બંને ટાબરીયા અને ગેસ્ટ માટે બે રૂમ તો ઉપર હવે જોઇને ને, તમે કાલથી જ કામ ચાલુ કરો...!
ના સાહેબ એમ કાલે કેમ ચાલું કરું ? મારે બીજી બે જગ્યાએ કામ ચાલે છે. ડિસેમ્બર પેલા તો કોઇ કાળે ભેગું ના થાય.
ડિસેમ્બર માં કરી દેશો ને ? પાક્કું ? માસ્તરે પકડી લીધું
હા સાહેબ ૧૦ તારીખ પછી પાક્કું ! ભલે તો હું રજા લઉં ?
અરે ના ના... રમાએ ચા મુકી દિધી છે. બેસો થોડી વાર...
ડાહ્યાભાઇ પરાણે બેઠા, સાહેબ આ કહેવા માટે મને આટલી રાતે ધક્કો ખવડાવ્યો ? તમેય ખરા છો !
અરે ના ના, તમને એડવાન્સ આપવા હતા એટલે બોલાવ્યા.
એડવાન્સનું નામ સાંભળીને જ ડાહ્યાભાઇ ખુશ થઇ ગયા ને તરત જ ૧૦૦૦ની નોટોનું એક બંડલ માસ્તરે એમના હાથમાં મુક્યું એ જોઇને એમનું મોઢું પડી ગયું. ગણી લો 'એક લાખ' છે !
સાહેબ આ નોટો તો કાલથી બંધ થઇ ગઇ ને ?
શું વાત કરો છો હજુ ૩૦ ડિસેમ્બર સુધી ચાલવાની જ છે ! તમે મને કડીયાકામનું પાક્કુ બિલ આપશો ને ? તમારી કંપની રજીસ્ટર્ડ હશે ને ?
હવે ડાહ્યાભાઇ મુઝાંણા ! એ શું હોય સાહેબ ?
માસ્તરને મોકો મળી ગયો, તમારે ના જોતા હોય તો વાંધો નહી, હું પછી ચેકથી આપીશ !
અરે ના ના સાહેબ હું કરી લઇશ રસ્તો ! ડાહ્યાભાઇને ગણીને બંડલ ખિસ્સામાં મુકી દીધું !
માસ્તરે એમને પણ વળાવ્યા, રમાબેન તરત બોલ્યા, હવે ‘બે લાખ’ વધ્યા એનું શું કરશો ?
માસ્તર મલકાણા તું એની ચિંતા ન કર,
આ લે કાલે શાકવાળાને એડવાન્સ ૫૦૦૦ આપી દે જે, દુધ વાળાને એડવાન્સ ૧૦૦૦૦ આપી દે જે, ૮૦૦૦૦ હું કાલે નંદન અને ક્રિષાની સ્કુલમાં એડવાન્સ ફી પેટે જમા કરાવી આવીશ.
ને દુધવાળો અને શાકવાળો ના લે તો ?
ના શેના લે ? તું ધમકી આપજે બંન્ને ને કે નહી લો તો અમે બીજેથી દુધ અને શાક લેશું એટલે એ બંન્ને લઇ લેશે. માસ્તર મલકાતા-મલકાતા બોલ્યા ને પાછું રમાબેનને પુછ્યું,
કામવાળીને ૫૦૦૦ એડવાન્સ આપવા છે ?
ના... હો એ પછી કામ ઉપર જ નહી આવે તો ? એને રેવા દો...
હા એ વાત પણ સાચી કામવાળીને નથી આપવા... બા મંદિરમાં રોજ ૧૦ રુપિયા આપે છે ને ? બા ને કાલે સવારે ૫૦૦૦ આપી દે જે ને સમજાવજે કે ભગવાનને મંદિરમાં એડવાન્સ દાન આપી દે, હવે બે વર્ષ માટે મંદિરમાં કશું જ આપવાનું નહી એ પણ સમજાવજે !
હાશ હવે ચાર લાખ નીકળી ગયા, વધ્યા ખાલી "એક લાખ" ! હવે કહે ઘરમાં કેટલા પડ્યા છે ? માસ્તરે હાશકારો અનુભવ્યો
ઘરમાં પચીસ હજાર છે, ને મારી પાસે બચાવેલા મારા ૨૫,૦૦૦ બીજા !
લે બોલ તારી પાસે ૨૫,૦૦૦ પડ્યા છે ? આટલા બધા ક્યાંથી લાવી ?
ક્યાંથી લાવી એટલે ? ચોરી કરવા નથી ગઇ ક્યાંય ! મારા ભાઇ એ આપ્યા નહોતા, બા એ આપ્યા હતા એ બધા ભેગા કર્યા છે. રમાબેન ભડક્યા !
હા હવે મેં ક્યાં કહ્યું તું ચોરી કરવા ગઇ તી ? મુકી દેજે ઘરમાં જ્યાં જ્યાં સંતાડ્યા હોય એ બધા કાઢીને ખાસ તો ૫૦૦-૧૦૦૦ની નોટો એકેય ઘરમાં રહી ના જાય એ જોજે, હું બે દિવસ પછી બધા બેંક માં જમા કરાવી આવીશ બહુ બહુ તો બે લાખ થાશે ને ? એનાથી તો વધારે નહી હોય ને ?
લે તમારા એક લાખ વધ્યા એ સિવાયના તમે અઠવાડીયા પહેલા બેંકમાંથી લાવ્યા હતા એમાંથી પચીશ હજાર પડ્યા છે, ને મારા ત્રીસ – કે ચાલીશ હજાર હશે ! તો બે લાખ ક્યાંથી થયા ?
હવે માસ્તર ભડક્યા, હમણા તારા ૨૫,૦૦૦ ગણાવતી હતી, બે મિનીટમાં, ત્રીશ-ચાલીસ કેમ થઇ ગયા ?
મને નથી ખબર, મે ગણ્યા નથી કુલ કેટલા છે, પણ પચાસ હજાર થી વધારે નહી હોય ખોટી ચિંતા ન કરો !
હા હવે જે હોય તે, જેટલા હોય એ બધા કાઢી રાખજે હું બધા બેંકમાં જમા કરાવી આવીશ...!
રમા બેન બોલ્યા, “તમને એક વાત પુછું ? આ તમે પાંચ લાખ આમ બધાને આપી દિધા એના કરતા એનું આપણે કાલે સોનું લઇ લીધું હોત તો ?”
લો બોલો આને સોનાની પડી છે, કાલ થી કોઇ નહી અડે ૫૦૦-૧૦૦૦ ની નોટ ને અત્યારે સોનું કઇ ખુશીમાં લેવાનું ? સુઇ જા છાનીમાની !
એમાં ગુસ્સો શેનો કરો છો ? મેં તો ખાલી એમ જ પુછ્યું ! એ જે હોય તે, મારા જેટલા હું રૂપિયા આપું એનું તો સોનું લઇ જ દેવું પડશે ! ભુલતા નહી !
હું ભુલી પણ જાઉં તો તું મને ભુલવા દેવાની ? થેંક્સ ટુ મોદીજી, મને ખબર તો પડી કે મારા ઘરમાં પચાસેક હજાર રૂપિયા એવાય પડ્યા છે કે જેની મને જ ખબર નહોતી !
લે પાછા પચાસ ક્યાંથી થયા ? કહું છું કે ત્રીશ – ચાલીસ હજાર હશે ! રમાબેન બરાડ્યા
હા, હવે સુવા દે...
આ મોદીજીએ તો તમને ટેન્શનમાં નાખી દિધા તા...” રમાબેન હસ્યા
ના મોદીજીએ નહી, એ તો બહુ સારા છે. આ રમેશે હેરાન કર્યો, આવે હવે એ ઉછીના માગવા, લુચ્ચો સાલ્લો, નાલાયક...!
If you are a creative medical / paramedical student or practitioner and want to explore & share your talent with the world, we heart
Read More »We at Spandan offer you to get your Advertisement published in our yearly Book "Spandan". We accept all type of advertisements, Be it Display, App
Read More »Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. nulla pariatur.
Read More »SUCCESS :
Devraj Dumaniya 7 years ago
nice